De Indiase christen, de Sadhoe Sundar Singh, werd eens gevraagd of hij onder de indruk was van de eer, die zijn vrienden hem gaven. Hij antwoordde: "Toen Jezus Jeruzalem binnen trok, spreidden velen hun kleren en palmtakken op de straat uit, om de Heer te eren. Jezus reed, zoals de profeten hadden voorzegd, op een ezel. Daardoor raakten de voeten van Jezus niet de straat, bedenkt met kleren en takken, maar in plaats daarvan liep de ezel erover.
Het zou erg dom van de ezel zijn geweest, als deze zich had verbeeld, heel belangrijk te zijn. Het was niet voor de ezel dat de mensen hun kleren op de straat legden".
Dom zijn wij, die het goede nieuws over Jezus verkondigen en verwachten daarvoor te worden geƫerd. De eer moet voor Jezus zijn. Hoe meer mensen naar deze godvrezende man gingen na zijn bijeenkomsten, hoe meer de Sadhoe Sundar Singh zich van de menigte terugtrok, om in de stilte te zijn, waar God tot hem sprak. Geen sensatie. Geen show. Hij bracht hun het levende Woord, Jezus".
Reacties
Een reactie posten
Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.