De zomerslaap van de kerk

"Wat is het verschil tussen een beer en een kerk? Een beer houdt een winterslaap, en een kerk houdt een zomerslaap. Die gedachte komt bij me op nu ik merk dat allerlei kerkelijke activiteiten in Nederland al weer afgesloten worden. Wat er aan kerkelijke activiteiten plaatsvindt, wordt ook vaak winterwerk genoemd. Het klopt dus wel: winterwerk en zomerslaap. Ongeveer een half jaar lang liggen in veel kerken vrijwel alle activiteiten buiten de kerkdiensten om plat.

Hoe zou dat toch komen? Zijn kerkelijke activiteiten zo vervelend, dat we ons er alleen mee willen vervelen als het weer niet mooi genoeg is om buiten te zitten? Is er ergens een mij nog onbekende bijbeltekst die uitlegt dat de winter de beste tijd is om God te zoeken? Heeft de kerk zo weinig te vertellen dat de helft van het jaar ruim voldoende tijd is? Ik pijnig mijn hersens erover, maar ik kom er niet uit.

Eerlijk gezegd vermoed ik dat ik het antwoord niet kan verzinnen, omdat er geen goed antwoord is. De zomerslaap van de kerk is gewoon een slechte gewoonte. Het goede nieuws is natuurlijk dat je slechte gewoontes af kunt leren. Over of een 24-uurseconomie een goed idee is, is niet iedereen het eens. Maar misschien kunnen we het erover eens worden dat de kerk een 12-maandseconomie nodig heeft.

12 maanden lang bijbelkringen. 12 maanden lang catechisaties. 12 maanden lang toerustingsavonden. 12 maanden lang kinder- en jeugdclubs. 12 maanden lang evangelisatieactiviteiten. Is dat niet heerlijk? En als het antwoord daarop ‘nee’ luidt, is de slotvraag: vinden we het saai om Gods aangezicht te zoeken, of hebben we het sprankelende Evangelie zo getemd dat zelfs de kerk de kerk zo saai vindt dat het buiten de zondag net een half jaar uit te houden is?"
bron: Marten Visser, kerkplanter in Thailand