‘Groene’ natuurspeelplekken zijn 'in', signaleert de Bomenstichting, al ontbreken vaak levende bomen. De stichting wil dat veranderen en geeft kinderen in een nieuw bomenboek tips voor veilig klimmen.
Dode boomstronken en houten palen. Dat is meestal de aankleding van nieuwe ‘groene’ natuurspeelplekken in de stad of bij school, ontdekte Hanna Hirsch van de Bomenstichting. Waarom levende bomen ontbreken? Ze heeft 'geen idee'. Al kan de co-auteur van het pas verschenen boek Levende speelplekken. Bomen in het middelpunt wel gissen welke nadelen mensen bij een boom ervaren: irritant bladafval, veel schaduw, een obstakel. Voor de Bomenstichting zijn dat juist voordelen. Een volwassen boom beheert het klimaat, doet dienst als fijnstoffilter, geeft verkoeling op hete dagen, prikkelt de fantasie van opgroeiende kinderen en is een ontmoetingsplek voor jong en oud. Hirsch: ‘Bomen zijn heerlijk om onder te zitten of te liggen. En je kunt ze goed gebruiken voor de buitenles op school; voor de vakken tekenen, rekenen en biologie.’
Lees hier verder voor het hele artikel van het Nederlands Dagblad.
Ook in mijn eerste kinderboek van de Bosvrienden getiteld 'Het Geheim van de Bosvrienden' klimmen beide vrienden in bomen en genieten ze eindeloos van de natuur en dan met name van het bos. Ik hoop met dit kinderboek kinderen ook te stimuleren op ontdekking te gaan in de natuur. Er is zoveel moois te zien en te ontdekken.
Als kind - en nu overigens nog steeds - woonde ik aan de rand van het bos en klom regelmatig in bomen. Het klimmen is wel wat minder geworden nu maar het wandelen in het bos vind ik nog steeds heerlijk en ontspannend. Het hoort eigenlijk bij de ontwikkeling van een kind om te ervaren wat het bos is en hoe het voelt om in bomen te klimmen.
Ook in mijn volgende boek over de Bosvrienden dat ik afgelopen jaar geschreven heb, gaat het weer over het bos. Stijn en Daan beleven spannende avonturen in hun zomervakantie. Je kunt mijn website www.wendyborn.nl in de gaten houden om te zien wanneer dit boek zal verschijnen.
‘Iedereen kan van takken een hut maken’, legt Hirsch uit. Ze bedoelt dan niet alleen een hut op de begane grond, maar ook boomhutten. Al is soms volgens haar wel hulp van een oudere nodig, ook om de boombast niet erg te beschadigen. Een afgebroken takje vindt ze niet erg. Als kind herinnert Hirsch zich het bouwen van hutten als een unieke beleving die de fantasie prikkelt.'
Ik ben het helemaal met haar eens...
Reacties
Een reactie posten
Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.