Er was eens een mees die aan een duif vroeg: 'Zeg, hoeveel
weegt een sneeuwvlok?'
'Minder dan niks,' antwoordde de duif.
'Dan moet ik je een merkwaardig verhaal vertellen,' zei de mees. 'Ik zat op de
tak van een den, dicht bij de stam, toen het begon te sneeuwen; niet met hevig
stormgeweld, nee… zacht en zonder enig geluid. Omdat ik toch niks beters te
doen had, begon ik de sneeuwvlokken te tellen die op de twijgen en naalden van
mijn tak vielen en daar bleven liggen. Het waren er op de kop af drie miljoen zevenhonderdeenenveerigduizend
negenhonderdtweeënvijftig. Toen de drie miljoen zevenhonderdeenenveertigduizend
negenhonderddrieënvijfstigte vlok omlaag kwam - minder dan niks, zoals je zegt
- brak de tak af.’
Het bleef lang stil en ten slotte vloog de mees weg. De duif zei - na een poosje
nadenken - bij zichzelf: 'Misschien ontbreekt er nog maar één stem van één
enkel mens om Zijn Woord ingang te doen vinden in het leven van een ander mens.’
Prachtig! ik kende hem en heb het vaak aan het einde van mijn lezingen geciteerd. ik ken er nog één:
BeantwoordenVerwijderenIk droomde dat ik een winkel binnen ging. De verkoper was een engel. Ik vroeg: "Wat verkoopt u hier?"
"Alles wat u wilt". zei de engel. "Nou dan wil ik vrede en begrip op aarde, geen geweld, onderdrukking en honger meer, geen armoede... "Wacht even". zei de engel, 'u heeft mij verkeerd begrepen, Wij verkopen hier geen vruchten, enkel zaden."