Voordat ik jullie meeneem naar wat ik zoal tegenkwam de afgelopen dagen, eerst een gedicht.
Ik heb het ooit gelezen en opgeschreven in mijn puberteit en vond het indrukwekkend (hoewel ik er nu wel iets genuanceerder over denk!).
Ik ben in het bos gaan wonen omdat ik
de behoefte had om bewust te leven
om mij alleen op te houden met de ware aard
van het leven en om te zien of ik niet kon
begrijpen wat het mij te leren had en
om niet, wanneer ik zou sterven, tot de ontdekking
te komen, dat ik niet had geleefd.
 |
| In het begin van de week was het nog een kleddernat bos |
Later in de week werd het beter
 |
| Langs de kant van de weg |
 |
| Geheimzinnige paadjes |
 |
| Bijzondere bomen |
 |
| Van dik hout.... |
 |
| De achtertuin is prachtig |
 |
| Alles groeit en bloeit |
 |
| De hond was dorstig na een flinke wandeling |
 |
| Inmiddels heb ik al heel wat kilometertjes afgelegd op mijn wandelschoenen |
Grootste les van deze week:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.