Een marathon op blote voeten?

Langzaam blader ik door de Visie totdat mijn aandacht getrokken wordt naar een prachtige, rustgevende afbeelding van blote voeten in het zand.

Onder de foto staat een inspirerende tekst van Augustinus: De wereld is een boek en wie niet reist, leest slechts één bladzijde.

Naast de afbeelding, op de volgende pagina, staat met grote oranje letters:

'Schrijft u het winnende zomerverhaal?'

Ik lees de uitleg die eronder staat aandachtig door...

'Dít lijkt mij leuk', zeg ik tegen mijn man die ingespannen zit te kijken naar een enerverende voetbalwedstrijd waarin Suárez Uruguay net op voorsprong heeft gezet. 'Een verhaal schrijven over een reis op blote voeten', voeg ik eraan toe, 'het verhaal mag zich afspelen in het verleden, het heden of de toekomst'.
'Leuk', reageert mijn man en hij kijkt gefocust naar de rennende mannen op de televisie.
Ik lees de tekst nogmaals door, lees wat de spelregels voor het verhaal zijn, wanneer het ingezonden moet zijn en wat je er eventueel mee kunt winnen.

'Ga je meedoen aan die hardloopwedstrijd?' vraagt mijn man na enkele minuten.
'Hardloopwedstrijd?", reageer ik direct én verbaasd, 'het is geen hardloopwedstrijd, maar een schrijfwedstrijd!'
'O, ik dacht dat het met hardlopen te maken had', zegt hij laconiek.

In gedachten ben ik al bezig een verhaal te bedenken. Misschien zou ik kunnen gaan schrijven over een Bijbels figuur die op blote voeten loopt in de woestijn? Hagar? 
Of wellicht zou ik een verhaal kunnen verzínnen, pure fantasie, gewoon iets uit mijn duim zuigen. Of misschien moet het gaan over Braziliaanse straatkinderen die op blote voeten rondlopen in de stad. Nee, dat heeft natuurlijk niets met vakantie te maken. Ik kijk nog eens naar de foto en laat mijn gedachten de vrije loop. Zou je meerdere verhalen in mogen sturen? Mijn passie voor schrijven komt in sterke mate naar boven.

'Marja Meijers heeft onlangs ook meegedaan met een wedstrijd in haar woonplaats', weet ik mijn man duidelijk te maken, 'en ze heeft zelfs de eerste prijs gewonnen!'
'Houd zij ook van hardlopen dan?' vraagt manlief vervolgens.
De moed zinkt mij in de schoenen. Inmiddels hebben de Engelsen ook gescoord en zie ik alle geschminkte mensen op de tribune in Brazilië steeds harder schreeuwen en zwaaien met vlaggen.
Vol verbazing kijk ik hem aan en zeg heel rustig: 'Schat, het gaat over een SCHRIJFwedstrijd, niet over een hardloopwedstrijd'. Ik reik hem de Visie aan en wijs het stukje aan dat hij van mij lezen moet.
Na enige tijd is het hem duidelijk gelukkig.

De Visie ligt inmiddels voor mij op de salontafel, opengevouwen bij de inspirerende afbeelding van de blote voeten. Ik blijf er maar naar kijken en raak niet uitgedacht.
Blijkbaar is manlief ook niet uitgedacht want totaal onverwachts vraagt hij na een minuut of tien: 'Wat zou je ervan vinden als ik een marathon zou gaan lopen?
Duizend vragen schieten door mijn hoofd: Hoe komt je er zo bij? Is een halve marathon niet genoeg? Je bent toch zo moe van de afgelopen weken? Ben je niet bang om geblesseerd te raken? Moet je dan nóg vaker gaan trainen? Waarom wil je dit doen, is het omdat je binnenkort 50 wordt? Wil je het in wedstrijdverband doen of gewoon hier in het bos? Ga je het met iemand samen doen of alleen?
'Ik zal er eens over nadenken', is alles wat ik er vervolgens uitkrijg.
'Ja, denk er maar eens over', zegt hij, 'ik ben benieuwd wat je ervan vindt.'

Niet lang na de 2-1 overwinning van Uruguay zoeken we ons bed op.
'Wat vind je er nu eigenlijk écht van?' vraagt mijn man. 'Vind je dat ik volkomen geschrift ben of wil je me gaan coachen?
'Het één sluit het ander niet uit toch', antwoord ik, 'alhoewel ik ruim 40 km met je meefietsen wel heel veel vind.'
'Ik zou het, net als de vierdaagse van Nijmegen, gewoon één keer willen doen en dan ook graag voor een goed doel willen lopen en me willen laten sponsoren', legt hij nog uit, 'dat lijkt me gaaf.'
'Ik ga er eens over denken', zeg ik nogmaals en lig nog even naar het plafond te staren. Toch kan ik het niet laten om nog toe te voegen: 'Als jij nou die marathon op blote voeten gaat lopen, heb ik natuurlijk wel een prachtig zomerverhaal om op te sturen.'

Niet lang daarna ben ik in dromenland en droom over stranden, blote voeten én een marathon...

                                          ----------------------------------------------

Wil jij ook  meedoen met de schrijfwedstrijd uit de Visie, kijk dan even op deze link voor de spelregels.
Helaas kan ik mijn verhaal niet meer insturen, want het is al gepubliceerd op mijn weblog :)
Ik ga nog eens diep nadenken over een ander, nieuw verhaal. Wanneer mijn man traint voor de marathon heb ik daar vast alle tijd voor...