Gods specifieke wil voor mijn leven

Wanneer je 1 Samuel 2: 1-2 leest, valt je op dat David vragen bleef stellen totdat hij een duidelijk antwoord van God had.
"Hierna vroeg David de HERE: Zal ik optrekken naar een van de steden van Juda? De HERE antwoordde hem: Trek op. David zeide: Waarheen zal ik optrekken? En Hij antwoordde: naar Hebron. Toen trok David daarheen met zijn twee vrouwen: Achinoam, de Jizreëlitische, en Abigaïl, de vrouw van de Karmeliet Nabal."

David wilde geen algemene leiding, hij wilde precies weten wat Gods wil was voor zijn leven.
Ooit heb ik eens iemand horen zeggen dat in de Bijbel voor 90% beschreven staat wat Gods wil is voor jouw en mijn leven. Van sommige dingen is het helemaal niet moeilijk om te weten hoe God wil dat je dat doet. Maar juist die overige 10%, die heel specifiek is voor iemands leven, is vaak moeilijk te begrijpen.
Welke keuze wil God nu dat ik maak? Welke studie moet ik gaan doen of welke baan moet ik kiezen? Is het Gods wil dat ik met hem of haar trouw of dat ik oudste of diaken word of dat ik de kinderclub ga leiden? De antwoorden op deze vragen staan niet specifiek in Gods Woord beschreven. Het is iets heel persoonlijks.

Hoe kun je erachter komen wat Gods specifieke wil is in een bepaalde situatie?
Graag wil ik een voorbeelden geven van de manieren waarop God in mijn leven heeft gesproken en mij dingen duidelijk heeft gemaakt.


- Door Gods Woord
In mijn gebedsboek omschrijf ik altijd de vraag heel specifiek. 'Heer, ik ben gevraagd kinderclub te gaan geven, wilt U duidelijk maken of dat Uw wil is voor mijn leven op dit moment?'
Vervolgens bid ik dan bijna dagelijks hiervoor en lees de Bijbel in mijn stille tijd. (Ik lees gewoon verder waar ik gebleven was en ga niet kris kras de Bijbel door om een mogelijk passend antwoord te vinden). Ook vraag ik God of Hij mij duidelijk wil bevestigen door Zijn Heilige Geest of hetgeen ik lees ook echt van toepassing is in mijn leven. Regelmatig is het tot nu toe zo gegaan dat ik door hetgeen ik las, bevestigd werd in wat God wilde op dat moment. Ook komt het net zo vaak voor dat ik helemaal geen antwoord kreeg en bleef twijfelen. Ik ga er dan meestal vanuit dat het niet is wat God van mij vraagt.
Een gouden regel is voor mij ook altijd: 'Bij twijfel niet doen'.

- Door mensen heen
Ook is het wel eens voorgekomen dat God door andere mensen heen sprak tot mij. Ik stond voor een keuze en kreeg van verschillende mensen die elkaar niet kenden hetzelfde advies. Wanneer dit regelmatig gebeurt en dan ook nog vlak na elkaar, is dit voor mij altijd een bijzondere bevestiging van Gods leiding.

- Door Bijbelverzen
Een aantal jaren geleden ben ik eens bevestigd door één Bijbeltekst die op drie verschillende manieren in één week tijd op mijn weg kwam. Ik las hem eerst in mijn Bijbel in mijn stille tijd, vervolgens kreeg ik een kaart in de brievenbus van iemand met deze tekst erop en vervolgens hoorde ik de zondag erop een preek over dezelfde Bijbeltekst. Dit zijn voor mij ook altijd bijzondere momenten en een bevestiging dat het Gods wil is dat ik iets doe of juist niet moet doen. Ik zie dit niet als 'toeval'.

- Door Gods stem in mijn hart
Deze ervaring heb ik tot nu toe twee keer gehad in mijn leven. Het ging om hele specifieke keuzes die gemaakt moesten worden door gezinsleden. Ik voelde zo'n sterke overtuiging in mijn hart dat dit de weg was die God met ons wilde gaan, dat heb ik verder in mijn leven ook nooit meer zo ervaren. Ik zal deze momenten ook nooit meer vergeten en zou ze ook herkennen als het weer zou gebeuren. Dat was niet mijn eigen gedachten of eigen stem, dat was Gods stem in mijn hart.

Wanneer ik bovenstaande zo schrijf, lijkt het alsof ik altijd precies weet wat Gods wil is voor mijn leven. Dat is absoluut niet zo. Soms weet ik het helemaal niet en bid ik wekenlang voor iets. Op een gegeven moment is dan de tijd aangebroken dat ik móet kiezen. Op dat moment bid ik om wijsheid en maak een keuze die het dichtst bij mijn hart ligt en het meest logisch lijkt. Ik bid dan ook of ik gaandeweg mag zien of dit Gods wil is. Soms moet je als 'schip' eerst gaan varen, wil je bijgestuurd kunnen worden. Ik vertrouw erop dat God mij dan al varende de goede kant op zal sturen.
Ook moet ik eerlijk toegeven dat ik vaak mijn eigen weg kies, dat ik God helemaal vergeten ben om te vragen wat Hij wil dat ik doe. Ik loop dan al mijlenver op God vooruit en ga gewoon mijn eigen gang en vraag achteraf een zegen over hetgeen ik zelf ben gaan doen. Of soms duurt het mij allemaal veel te lang en heb ik absoluut geen geduld om te wachten op Gods antwoord en ga 'gewoon' beginnen.
Gelukkig hebben we zo'n genadige God dat ik altijd weer terug mag komen bij Hem, vergeving mag vragen en samen met Hem de goede weg op mag gaan.

Heb jij Gods leiding wel eens ervaren in specifieke situaties in je leven? Hoe ging dit dan bij jou? Misschien wil je er iets over delen?

Kijk ook HIER voor de reacties op CIP.


Reacties

  1. Bij twijfel niet doen, dat is ook mijn gouden regel Wendy, want soms is de Heer helemaal niet zo duidelijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt Marja, soms is het ook gewoon 'stil' en weet je absoluut niet wat je moet doen.

      Verwijderen
  2. Als ik voor een keuze sta en God lijkt me niet echt een weg te wijzen, dan zie ik dat als vrijheid om zelf een keuze hierin te maken.

    Ik heb ooit een vb gelezen dat me wel een stukje op weg hielp wat dit onderwerp betreft. Het ging over een vrouw in een of ander land waar veel kinderen op straat zwerven. Hun huis en leven was vol, maar ze kreeg nog een aanmelding. Lichamelijk en praktisch was het eigenlijk niet te doen en ze ging er mee naar God. God sprak tot haar: 'Als je het wel doet, zal Ik met je zijn, als je het niet doet, zal ik Ik met je zijn!
    Ik denk dat dat een waarheid is die nog heel diep door moet dringen, dat God mét ons is, áltijd!

    Gods leiding ervaar ik zelf vaak door bevestiging door een Bijbelgedeelte, een lied, een preek, een gebed of dat iemand anders er iets over zegt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat zeg je mooi Lieneke. God is altijd mét ons, altijd. Of we nu goede keuzes maken of niet, bemoedigend.

      Verwijderen
  3. Wij hebben vaak op kruispunten gestaan, dat we niet wisten welke kant we op moesten worden. En heel vaak was het net als bij Mozes en het volk Israël. Dat de Here zelf een pad baande. Door de onmogelijkheden heen soms.

    Door een bepaalde weg echt dood te laten lopen, zodat we zagen dat dat de richting niet was, die we op moesten. Of door een bevestiging idd in een preek, net wat jij zelf zegt. God spreekt echt nog wel. Door Zijn Geest. Door Zijn Woord. Het probleem is alleen dat we soms net geen zin hebben in die ene weg :-)

    Verder denk ik dat we ons verstand mogen gebruiken bij het afwegen van de mogelijkheden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat laatste is ook belangrijk Jedidja, als we bidden om wijsheid mogen we vertrouwen dat Hij dat geeft in het maken van beslissingen.

      Verwijderen
  4. Het is voor mij een oefening om God te zoeken in de allerkleinste dingen van het leven, en daar zijn stem te horen in de situaties. Dat bewerkt een hele vertrouwde omgang met God - en dan is het makkelijker om Hem te verstaan in grotere dingen. En inderdaad, het verlangen om zijn stem te horen kan niet zónder het verlangen naar het lezen in zijn Woord. En als een duidelijk antwoord over 'grote beslissingen' even uit lijkt te blijven, dan moet ons dat alleen maar méér naar Hem toe drijven... In het geloof dat Hij de juiste richting zal wijzen. En: Bij twijfel niet doen - dat zegt m'n moeder ook vaak ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vind ik juist wel weer moeilijker Annemieke om God te zoeken in kleine dingen. Juist die kleine dingen 'regel' je vaak zelf wel even, hoewel ik 's morgens altijd om wijsheid bid voor de beslissingen die ik die dag moet nemen. Bij grote stappen of keuzes ben ik eerder geneigd het aan Hem voor te leggen. Wel goed dat je dit aanhaalt en weer eens over na te denken.

      Verwijderen
  5. De manier waarop ik Gods stem hoor, heb je al beschreven in de laatste drie kopjes. Het eerste kopje ook wel, maar daar luister ik vaak niet naar, omdat ik dan bang ben dat ik de teksten interpreteer wat in mijn voordeel is. Dus dat ik dan zelf al een wil heb en dat onderbouwt wil hebben door teksten die ik lees. Wat antwoord krijgen op een vraag betreft, is het bij mij dus echt nodig dat ik het antwoord 'extern' krijg.

    Mooie aanvullingen trouwens van bovenstaande reageerders. Dat God altijd bij je is en dat je erop mag vertrouwen dat Hij je wijsheid geeft bij je beslissingen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat eerste wat je zegt is helemaal waar, daar moet je altijd heel zorgvuldig mee omgaan. In dat geval is een bevestiging soms wel goed om te vragen ( zie ook mijn vorige blogbericht waar je dat mooie voorbeeld gaf van je zoontje).

      Verwijderen
  6. Ik denk niet steeds of dat wat ik wil wel de wil van God is. Hij heeft me gemaakt met de dingen die ik leuk vindt, graag doe en goed in ben.
    Voor mij geldt de tekst uit Filippenzen: want God is het, die om zijn welbehagen (plezier) zowel het willen als het werken in u werkt.
    We zijn vorig jaar verhuisd naar Duitsland, een groot huis met mogelijkheden gekocht; ons hart ligt bij mensen en beschadigde kinderen. Daar richten we ons dan op, mogelijkheden die voorbijkomen. 2 maanden geleden hebben we gereageerd op een Kinderhilfedienst in Düsseldorf en vandaag halen we een jochie op waar we een tijdje voor mogen zorgen. Wij zijn er van overtuigd dat God ons leven leidt en regelt, maar we gaan er zeker ook vanuit dat we dan ons hart mogen volgen, zonder de constante vraag: Wil God dit wel. Jazeker: Hij bewerkt zowel het willen als het werken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Maar soms is het toch wat moeilijker als je echt gericht keuzes moet maken. Bv. voor een opleiding of een baan of een bediening in de gemeente. Hoe ga jij hier dan mee om? Als ik op elke vraag die mij gesteld werd 'ja' zou zeggen en het zou doen, heb ik aan 24 uur per dag niet genoeg ;)

      Verwijderen
  7. Op elke vraag ja zeggen is geen goed idee denk ik, maar naar je hart luisteren en voelen waar je naar toe moet gaan. Een keuze maken is altijd moeilijk. Kiezen is verliezen zegt men. Maar als jouw keuze is om goed te doen voor anderen, dan verlies je toch niet???

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, dat denk ik ook niet. Maar je kunt ook zo druk bezig zijn, ook met goede dingen, dat je je prioriteiten uit het oog kunt verliezen.

      Verwijderen
  8. Bij mij werkt het op verschillende manieren, soms allemaal door elkaar heen. Maar de bijbel is wel altijd een leidraad. Ik probeer dicht bij Hem te leven en van daaruit mijn hart te volgen. Ik weet dat als ik mijn zin niet doordram, dat God deuren zal sluiten als Hij het niet wil, daar vraag ik ook om. En soms ga ik finaal op m'n plaat, maar dat leert me alleen maar meer te vertrouwen. Bij heel grote beslissingen die ook impact op anderen hadden, heb ik wel heel duidelijk van God gehoord wat ik/we moesten doen. Toen we ooit de keus hadden om ergens te blijven of weg te gaan, kreeg ik Obadja 'op m'n hart'. Ik las dat hele boek toen, maar vond nergens een antwoord. Een aantal dagen later las ik in een ander bijbelboek (Koningen of Kronieken) en daar stond opeens een verhaal in over Obadja, die de andere kant opging dan degene met wie hij was (als ik het me goed herinner). Ook vroeg ik om een bevestiging van buitenaf en kreeg ik die week een mail van een onbekende voorganger met advies en verder gingen alle deuren wijd open om die andere weg in te slaan. Combinatie van mensen, Geest en woord. Achteraf viel alles op zijn plek, als je er middenin zit, is het soms doodeng.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.