David ging terug naar God om bevestiging van Zijn leiding te krijgen

Een maand geleden ben ik begonnen in het boek 'Hart voor God' van Beth Moore. Tot nu toe kan ik zeggen dat het een boeiende reis is die ik meemaak door een stukje in Davids 'voetssporen' te lopen. Het leven van David komt op deze manier wel heel dichtbij. De schrijfster weet je te boeien en je mee te nemen in alle hoekjes van Davids leven.
Vanmorgen las ik een opvallend stukje uit 1 Samuël 23: 1-6. David stond voor een dilemma. De Filistijnen deden een aanval op de stad Keíla en David wist niet wat hij moest doen. Moest hij zijn landgenoten verdedigen en zijn mannen aan gevaar blootstellen of moest hij iets anders doen.
Prachtig is het om te zien dat David eerst de Heer raadpleegt. God antwoordt vervolgens bevestigend maar voor David is het toch nog niet helemaal helder. Hij ging nogmaals naar God om raad te vragen en weer zei God tegen hem dat hij moest aanvallen.

Toen ik dit zo las vroeg ik me af of het niet wat 'oneerbiedig' was van David om God nogmaals om een bevestiging te vragen. Vertrouwde hij God niet of begreep hij het niet?
Beth Moore schrijft het volgende: "Het is opvallend dat David zijn mannen niet terechtwees omdat ze het woord dat hij van God ontvangen had in twijfel trokken. Nee, David ging terug naar God om bevestiging van zijn leiding te krijgen. Ook God wees David of zijn mannen niet terecht. God wist dat David zich erg verantwoordelijk voor hen voelde. Als hij God niet goed begrepen had, zou dat veel levens kunnen kosten.
David vroeg het niet voor de tweede maal omdat hij aan God twijfelde, maar omdat hij het zeker moest weten. Ook wij mogen God vragen zijn leiding te bevestigen. Niet omdat we Gods Woord betwijfelen, maar omdat we niet zeker weten hoe we dat moeten opvatten. Gods duidelijke leiding wantrouwen staat gelijk aan ongehoorzaamheid; maar het is juist verstandig ons verstaan en onze uitleg van die leiding bevestigd te willen zien."


Reacties

  1. Wat mooi, zeg. Goed om zo stil te staan bij wat David deed en hoe hij was. Echt een man van God.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zelf bekijk ik soms dingen vanuit een andere perspectief. Als ik mijn zoontje stuur om bv iets van de kast te pakken, loopt hij richting de kast. Als hij er eenmaal voor staat en datgeen ik hem gevraagd heb te pakken ziet, vraagt hij nog eens: deze mama? Niet omdat hij me niet gelooft, maar het echt zeker wil weten. Het is niet dat ik dan denk dat hij me wantrouwt of aan mij twijfelt.

    En God is veeeeeel liefdevoller dan ik ben, haha. Dus als ik al niet zo een houding naar mijn zoontje heb, heeft Hij dat zeker niet naar mij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een mooi voorbeeld Gwendolyn, ik denk dat het zo bedoeld is!

      Verwijderen

Een reactie posten

Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.