"Steeds minder aandacht voor samen bidden met gezin"

"Laat als vader in je leven zien hoe prachtig het is om Jezus te volgen. Dan zullen de kinderen dat getuigenis zien," vertelt Ernst van Olffen (76). Zijn vier kleinkinderen gaan niet of zelden naar de kerk. Eerder verschenen op deze site al verhalen met Marjan en Jan de Haan over hun kinderen die God en/of de kerk de rug hebben toegekeerd. CIP.nl sprak met de werktuigbouwkundig ingenieur die zichzelf omschrijft als een 'gewone' christen uit een protestantse gemeente. "We moeten af van somberheid en proberen de rijkdom van God en het evangelie over te brengen."

De grootvader uit Oldenzaal groeide op zonder het christelijk geloof. Hij verloor al op 17-jarige leeftijd zijn vader. "Ik droeg dus al snel een enorme verantwoordelijkheid op mijn schouders. Mijn ouders geloofden wel in God, maar de kerk heeft mij altijd aangetrokken." In 1958 ontmoette hij zendeling Anne van de Bijl, die bekend werd door zijn expedities gericht op het smokkelen van Bijbels naar communistische landen. "Toen hij zijn getuigenis vertelde, veranderde mijn leven," vertelt Van Olffen. "Door zijn verhaal heb ik geleerd dat geloven een kwestie is van doen. En dat is werkelijk iets anders dan alleen geloven in wat Jezus heeft gezegd."

Zijn opvoeding is dus niet te vergelijken met het groot brengen van zijn eigen zoon. "Toen mijn zoon zestien jaar oud was, zag hij hoe een kerk werd veranderd in een moskee. Hij zei toen: 'ik wil later predikant worden'. Ik hield mijn hart vast, want stel je voor dat hij tijdens de theologie-opleiding zijn geloof zou verliezen. Over theologie-studenten werd wel eens gezegd: jullie weten alles over de Bijbel, maar lezen niet de Bijbel zelf." Om die reden stond Van Olffen niet te springen, maar zijn zoon heeft uiteindelijk met succes de theologie-opleiding afgerond. Inmiddels is hij alweer actief in zijn derde kerkelijke gemeente.

Entertainmentaanbod
Het feit dat de vier kleinkinderen niet meer met vader en moeder meegaan naar de kerk, wijt Van Olffen aan hun puberteit. Het viertal is 20, 18, 16 en 13 jaar oud. "Ze gaan hun eigen weg en dat is in meer gezinnen zichtbaar. Veel ouders lijden daar onder." De grootvader merkt op dat het nauwelijks meer voorkomt dat gezinnen met elkaar aan tafel zitten. "Door het vele entertainment, (waaronder tv-programma's) dat wordt aangeboden, maakt men bijna geen tijd meer voor elkaar. Samen bidden en Bijbellezen met je kinderen is een goede gewoonte. Als daar te weinig aan gedacht wordt, verwatert dit al gauw."

Van Olffen maakt zich geen zorgen over zijn kleinkinderen. "Jezus riep ons op om niet bezorgd te zijn. Dat neemt een enorme druk weg. Dat is goed, want zorgen voegen niets toe." Volhardend bidden vindt hij een beter idee. "Mensen die zich zorgen maken over hun kinderen en/of kleinkinderen, wil ik deze troost meegeven. Alléén Noach werd rechtvaardig bevonden voor God! Er staat niets over zijn familie. Alleen Noach was rechtvaardig en wat gebeurde er? Met Noach werd zijn gehele familie gered. Dit vind ik voldoende reden om ons geen zorgen te maken en geen 'ach' en 'oh' te roepen. Onze gebeden en ons getuigenis naar de kinderen toe staat voorop."

Geloven met blijdschap
Getuigen is volgens de 76-jarige christen het geheim. "We mogen een voorbeeld zijn voor onze omgeving en dus ook voor onze kinderen. Als we ons enthousiast met ons geloof bezighouden, zien ze dat." Dwingen wijst Van Olffen pertinent af. "Als je kinderen dwingt, gaan ze zich tegen het geloof afzetten. Ze moeten zelf ontdekken wat het is om verantwoordelijkheid te nemen. Ik merk dat onder veel christenen het geloof te veel een privézaak is. Maar waar is ons getuigenis gebleven? Het gevolg is dat de blijdschap ontbreekt. Die vreugde in het geloof is ontzettend belangrijk, want blijdschap werkt aanstekelijk."

Bron: www.cip.nl (nu Cvandaag)

Reacties

  1. Wat heerlijk om zo vol vertrouwen en afhankelijkheid jezelf en je (klein)kinderen aan God toe te vertrouwen. Jaloers! Want ik maak me best wel eens/vaak zorgen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel mooi stukje Wendy. Ik betrap me erop dat samen bidden en zo makkelijker gaat als de kinderen klein zijn. Later ga je wat onregelmatiger eten, door verschillende schooltijden. Geen excuus om het na te laten.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.