'Bezig met opladen'...staat er op mijn mobiele telefoon op dit moment. Zo nu en dan moet dit echt gebeuren wil je niet het risico lopen ergens te staan met een lege telefoon. Mijn telefoon heeft drie streepjes en wanneer alleen het laatste streepje nog zichtbaar is leg ik het apparaat aan de stroom en laadt hij op. Het liefste zou ik zo min mogelijk opladen en pas echt opladen als het daadwerkelijk nodig is. Toen ik hier over nadacht kwam al snel de parallel in mij op naar mijn eigen geestelijk leven.
Is het soms niet net zo in ons geloofsleven? Wanneer 'laden' wij onszelf eigenlijk op? Wachten we totdat we aan ons laatste beetje toe zijn of houden we onze 'batterij' in de gaten en proberen we op tijd ons geestelijk voedsel aan te vullen? Nemen we wel de tijd om ons op te laden, om contact te hebben met Degene die ons van nieuwe 'energie' wil voorzien? Lopen we niet te lang door op onze laatste reserves? Zomaar wat vragen die ik in korte tijd overdacht. Ze zijn zeker de moeite waard om eens over na te denken.
Persoonlijk denk ik dat het goed is niet te wachten totdat ons 'laatste streepje' zichtbaar is. Laten we zorgen voor genoeg reserve en laten we de tijd nemen om onszelf elke dag 'op te laden' zodat we niet voor verrassingen komen te staan en op een dag bemerken dat we 'leeg' zijn. Laten we elke dag onze 'batterij' in de gaten houden, Hij staat klaar om ons te vullen zo vaak we maar willen!
Reacties
Een reactie posten
Fijn dat je een reactie achterlaat. Deze wordt eerst gecontroleerd dus het kan even duren voor je hem terugziet onder het bericht.